Its for sure when someone had committed bad things misusing the LAW and now sees the threat of being corrected. Here they present themself to gain the bargaining power.
I am talking of KANTIPUR GROUP OF TV/FM/ PAPER and ONLINE.
there is no law that can abide Kantipur. It is famous for igniting the story and only presenting one side of the story. And when there are rumors of being their section of business being shut down. Now they are arrogant.
Thousands of people are dying and here is this TV channel showing minor issues like vechile misuse, traffic managment by japanese. Where is this aiming?

so, you better read Gorakhapatra.

People are figthing for a quintal of rice remaining on TUDIKHEL. And if we roam along the rivers of kathmandu there are many heart breaking facts. So what is important . Everyone is free to judge by themselves.

ulter440, I don't subscribe to your view at all.

ulter440 जी

कुरो एकजना जापनिज र ट्राफिक प्रहरीको मात्र होईन, यसले त पुरै नेपालको शाशन ब्यबस्थालाई ईङ्गित गर्छ। समस्या धेरै होलान्, म स्विकार्छु, तर मलाई एउटा सानो जिज्ञासा। यो समाचारको सत्यतामा त पक्कै तपाईँ पनि शंका गर्नु हुदैन होला। अब भन्नुस, तपाईँ कसलाई दोषी देख्नुहुन्छ? ट्राफिक प्रहरीको वा जापनिज बुढो?

-सरु

जापनिज बुढो दोषी छ। १६रै आना।

जुन थालमा भात खानी त्यै थालमा आचि गर्नी दादा।
तिनैका नुन खा'र हेर त बोलेको।
:)
-सरु

एकताल के सरु,

म, कुसुण्डे गोपाल, कुसुण्डेको हरि स्कुलबाट भागेर गइयो।
टिकारामको छाउरो नारन भन्नी थियो, छ भनम् न नमोर्या भे। भुते रहमाथि हाम्रै खेतमा सानो चियाको छाप्रो थियो तिनेरुको।

अनि ४ जना खोपि खेल्दाखेल्दै मैले १ सुका लगाएँ। गोपालले पनि १ सुका लगायो। हरिले १५ पैसा लगायो। त्यै नारनलाई।
अनि "पैसा ले। बुकुना।" भनेम् छैन पैसो सैसो केटोसित त। के दियोस्?

अनि हाम्ले "देऊराली चुरोट ले। ५ पैसाको १ खिल्लीको हिसाबले" भनेम्। त्यतिखेर देऊराली चुरोट १ रुपिया पाकेट थियो कि जस्तो लाग्छ।

अनि मलाई ५ खिल्ली, कुसुण्डे गोपाललाई ५ खिल्ली, हरिलई ३ खिल्ली दियो।

अब उता फेरि गोपालले मलाई १ सुका दिनु छ। मैले १ सुका लगाऽको नि।



"ले तिनै ५ खिल्ली देऊराली सिख्रे!" भनेर माग्दाखेरि दिएन यार।
उल्टै "तेरा बालाई भन्दिम्? चुरोट खाँदै हिँड्नी।" भनेर मेरा ५ खिल्ली सिख्रेट खोसेर लान्छन् यार ती २ जनाले त।

सम्झिदाखेरि ढुगांले हानम् जस्तो हुन्छ यार टोपालाई।
कुसुण्डेको टोपा भन्थेम् गोपाललाई गालि गर्दा।

रीस उठ्यो यार आज त्यो संम्झेर।

धन्न देऊराली चुरोटले भएनि बचाएछ दादा लाई। नत्र त त्यो नारन को चियाको छाप्रो नहुँदो हो त, तेस्लाई काटे रगत आउनी, निचोरे गू आउनी। अनि के हाल हुन्थ्यो होला हाम्रो दादा को। न त्यो रगत पिउनु, न त्यै गू निल्नु। देऊराली नि सल्काउन पाएनछ आखिर। कठईईईईईईईईईईईई बरा!